Όπως και ο άνθρωπος, έτσι και ορισμένες γάτες, δυστυχώς υποφέρουν από ακμή. Η πάθηση στις γάτες είναι γενικά ήπια και σπάνια προκαλεί σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο, εάν η γάτα μας εμφανίζει οποιεσδήποτε αλλαγές στο δέρμα, θα πρέπει να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο – τα δερματολογικά προβλήματα μερικές φορές μπορεί να αποτελούν ένδειξη κάποιας άλλης πιο σοβαρής παθολογικής κατάστασης.

Τι είναι η ακμή της γάτας;
Η ακμή της γάτας είναι μια δερματική πάθηση με μαύρα στίγματα και φλύκταινες (σπυράκια) στο δέρμα. Η πάθηση εμφανίζεται πιο συχνά στο πηγούνι, επειδή, στη γάτα, αυτή είναι η θέση των σμηγματογόνων αδένων οι οποίοι παράγουν ένα λιπαρό έκκριμα. Με αυτούς τους αδένες οι γάτες ορίζουν την περιοχή τους - θα δούμε τη γάτα μας πολλές φορές να τρίβει το πρόσωπο και το πηγούνι της γύρω από ανθρώπους και αντικείμενα για να τα μαρκάρει. Τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης ακμής είναι μαύρα στίγματα γύρω από τα χείλη και το πηγούνι της γάτας μας. Αυτά οφείλονται σε απόφραξη των αδένων και τις περισσότερες φορές η πάθηση δεν εξελίσσεται περαιτέρω. Πολλές φορές ο φραγμένος αδένας μπορεί να μολυνθεί και να εμφανιστούν σπυράκια γεμάτα με πύον. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις ακμής μπορεί να προκληθεί τριχόπτωση και να δημιουργηθούν ουλές.

Γιατί η γάτα μου εμφάνισε ακμή;
Μερικές γάτες εκκρίνουν περισσότερο σμήγμα από άλλες και είναι απλώς πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση ακμής. Μπορεί να παρατηρήσουμε έναν κίτρινο χρωματισμό του τριχώματος γύρω από το πηγούνι στις γάτες με προδιάθεση εμφάνισης ακμής ή να παρατηρήσουμε μια κηλίδα συσσωρευμένων μαύρων λιπαρών εκκρίσεων στις περιοχές όπου τρίβονται. Υπάρχουν, επίσης, ορισμένες υποκείμενες παθήσεις που μπορεί να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας και να αυξήσουν την ευαισθησία εμφάνισης ακμής. 
Σε κάποιες περιπτώσεις συγκεκριμένες δερματικές λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία ακμής στη γάτα. Εάν η γάτα μας εμφανίζει ακμή, ίσως θα ήταν καλύτερα να αποφύγουμε τη χρήση πλαστικών μπωλ φαγητού, καθώς αυτά τα μπωλ είναι πιο δύσκολο να καθαριστούν σε σχέση με τα μεταλλικά ή τα κεραμικά φαγητοδοχεία. Αποφεύγουμε, έτσι, την εμφάνιση τυχόν αλλεργικού τύπου αντιδράσεων στο πλαστικό, αλλά και τη συσσώρευση μικροβίων στο μπωλ που μπορεί να επάγουν ή/και να επιδεινώσουν την ακμή στη γάτα.

Πώς θα ξέρω αν η γάτα μου έχει ακμή;
Είναι πιθανό το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσουμε να είναι μαύρες κηλίδες στο πηγούνι της γάτας μας ή ένα πρήξιμο. Μερικές φορές μπορεί να φαίνεται βρώμικο ή σα να έχει σχηματιστεί μια κρούστα από μαύρες κηλίδες. Σε κάποιες περιπτώσεις οι κηλίδες μπορεί να εξαπλωθούν γύρω από το πρόσωπο και τα μάτια. Περιστασιακά, εάν η κατάσταση είναι ιδιαίτερα σοβαρή, οι γάτες με ακμή μπορεί να έχουν πυρετό και να είναι νωχελικές  ή να μην είναι πρόθυμες να φάνε.
Τι εξετάσεις θα χρειαστεί να κάνει ο κτηνίατρός μου;
Ο κτηνίατρός μας θα καταλάβει αν η γάτα μας έχει ακμή, στην απλή της μορφή, κοιτάζοντας απλά το δέρμα. Ωστόσο, μπορεί να θελήσει να κάνει μερικές πρόσθετες εξετάσεις για να ελέγξει αν υπάρχει κάποια υποκείμενη αιτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί ακμή στη γάτα από έντονο στρες ή αλλαγές στη ρουτίνα της, οπότε ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας ρωτήσει σχετικά με αυτό, για να εντοπίσει οποιονδήποτε πιθανό παράγοντα που μπορεί να πυροδότησε την εμφάνισή της. Αν δεν εντοπιστεί το αίτιο που προκάλεσε την ακμή, ο κτηνίατρός μας μπορεί να θελήσει να πάρει ένα μικρό κομμάτι ιστού από το δέρμα (βιοψία) για εργαστηριακή ανάλυση. Αυτό βέβαια απαιτεί γενική αναισθησία και θα κρίνει ο κτηνίατρός μας αν χρειαστεί να προβούμε σε αυτή τη διαδικασία.

Τι άλλο μπορεί να προκαλέσει αυτές τις ενδείξεις;
Ο κτηνίατρός μας θα θέλει να αποκλείσει παρασιτικές καταστάσεις, όπως η δεμοδηκτική ψώρα (ακάρεα Demodex), ο παρασιτισμός από ψύλλους και οι μυκητιασικές λοιμώξεις (δερματόφυτα, Malassezia), καθώς αυτές μπορεί να εμφανιστούν με παρόμοιες εκδηλώσεις ή μπορεί και να συνυπάρχουν με την ακμή. Οι γάτες της φυλής Persian μπορεί να εμφανίσουν μια σοβαρή μορφή ακμής γνωστή ως «ιδιοπαθής δερματίτιδα του προσώπου», η οποία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Ποια είναι η αντιμετώπιση για την ακμή της γάτας;
Σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να μην χρειαστεί θεραπεία, αν και ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συστήσει τον τοπικό καθαρισμό της προσβεβλημένης περιοχής (πλύσεις). Αυτό μπορεί συχνά να είναι αποτελεσματικό, αλλά ορισμένες γάτες μπορεί να εμφανίσουν ερεθισμό του δέρματος και πιθανά αυτές οι γάτες να είναι καλύτερα χωρίς θεραπεία. Όποιος έχει εμπειρία από ακμή στον άνθρωπο, ξέρει πόσο δύσκολο είναι να εξαλειφθεί πλήρως, αλλά και για τις πιθανές επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να εφαρμοστούν ζεστές κομπρέσες τοπικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιμικροβιακά σαμπουάν ή ειδικές κρέμες. Η μακροχρόνια χορήγηση συμπληρωμάτων, όπως το έλαιο νυχτολούλουδου ή το ιχθυέλαιο μπορεί να βοηθήσουν σε ορισμένες περιπτώσεις. Κάποιες φορές απαιτείται και η χορήγηση αντιβιοτικών.

Πηγή: www.vetlexicon.com

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

TraumaPet® Cremor Ag

Δείτε το

TraumaPet® Gel Ag

Δείτε το

Μια αρκετά μεγάλη ποικιλία δερματικών προβλημάτων μπορεί να επηρεάσει τους σκύλους και τις γάτες, συμπεριλαμβανομένων των αλλεργιών, των  βακτηριακών και μυκητιασικών λοιμώξεων και των παρασιτικών μολύνσεων. Τα περισσότερα προβλήματα του δέρματος σε κατοικίδια ζώα είναι θεραπεύσιμα ή διαχειρίσιμα, οπότε αν το κατοικίδιο ζώο σας έχει φαγούρα στο δέρμα & τρίχωμα ή έχει δέρμα που δεν φαίνεται υγιές, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας. Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας  για να εξετάσει το κατοικίδιο ζώο σας για να προσδιορίσει την αιτία του προβλήματος.

Ποιες είναι οι αιτίες της δερματικής νόσου;

Μια ευρεία ποικιλία αιτιών στο δέρμα και το τρίχωμα μπορεί να προκαλέσει στο κατοικίδιο ζώο σας  φαγούρα και γρατζουνιές, αλλά ο εντοπισμός του προβλήματος μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολος επειδή πολλά δερματικά προβλήματα  είναι παρόμοια. Επίσης, τα κατοικίδια ζώα μπορεί να έχουν περισσότερες από μία διαταραχές ταυτόχρονα ή μπορεί να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις που επηρεάζουν τα αυτιά, τα μάτια, την γαστρεντερική οδό ή την αναπνευστική οδό (π.χ. άσθμα) καθώς και το δέρμα, γεγονός που μπορεί να περιπλέξει τη διάγνωση. Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες δερματικών παθήσεων που παρατηρούνται σε γάτες και σκύλους:

1. Αλλεργικές δερματικές παθήσεις

Η αλλεργική δερματική νόσος αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικόσύστημα του κατοικίδιου σαςπροσβάλλεται από ορισμένες ουσίες (αλλεργιογόνα) προκαλώντας κλινικά συμπτώματα που επηρεάζουν το δέρμα. Τα αλλεργιογόνα μπορεί να προέρχονται από το περιβάλλον, όπως μούχλα, ακάρεα σκόνης ή γύρη φυτών, από παράσιτα ή ακόμη και από τρόφιμα. Το κατοικίδιο ζώο σας μπορεί να έρθει σε επαφή με αυτά τα αλλεργιογόνα με διάφορους τρόπους:

1. Άμεση επαφή με το δέρμα.
   1. Τα αλλεργιογόνα που απορροφώνται από το δέρμα, π.χ. χημικά, φυτικά υλικά, φάρμακα ή φυσικά ή τεχνητά υλικά, προκαλούν μια κατάσταση που ονομάζεται ατοπική νόσος. Όταν συνδέεται με τη νόσο του δέρματος, ονομάζεται ατοπική δερματίτιδα. Η άμεση επαφή είναι η συνηθέστερη οδός έκθεσης αλλεργιογόνου σε αλλεργική δερματική νόσο.
2. Αναπνοή
   1. Αυτή είναι μια λιγότερο κοινή οδός έκθεσης από την άμεση επαφή, αλλά τα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα μπορούν επίσης να προκαλέσουν ατοπική νόσο ή ατοπική δερματίτιδα.
3. Τσιμπήματα εντόμων
   1. Τα κατοικίδια που είναι αλλεργικά σε τσιμπήματα εντόμων μπορούν να αναπτύξουν δερματικές παθήσεις. Η αλλεργία σε ψύλλους είναι το πιο συνηθισμένο παράδειγμα. Τα συστατικά του σάλιου των ψύλλων μπορούν να προκαλέσουν δερματίτιδα αλλεργίας από ψύλλους σε ευαίσθητα ζώα όταν αυτά τσιμπηθούν.
4. Τροφή
   1. Ορισμένες περιπτώσεις αλλεργικής δερματικής ασθένειας σε κατοικίδια ζώα προκαλούνται από  αλλεργία σε  πρωτεΐνη στα τρόφιμα ή στις απολαύσεις(σνακς) του κατοικίδιου ζώου. Ορισμένα κατοικίδια ζώα έχουν ατοπική δερματίτιδα που προκαλείται από τρόφιμα και περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα. Τα τροφικά αλλεργιογόνα μπορούν επίσης να προκαλέσουν τροφική αλλεργία (υπερευαισθησία στα τρόφιμα), η οποία συχνά προκαλεί εμετό και διάρροια εκτός από δερματικά προβλήματα.      Η αλλεργική δερματική νόσος προκαλεί φαγούρα και τα κατοικίδια ζώα που ξύνονται υπερβολικά μπορούν να βλάψουν το δέρμα τους. Μερικές φορές,  το ξύσιμο και το δάγκωμα μπορούν να προκαλέσουν δευτερογενείς δερματικές λοιμώξεις, πληγές, ψώρα, τριχόπτωση και άλλα προβλήματα. Η διάγνωση της αλλεργικής δερματικής νόσου είναι πολύ δύσκολη επειδή διάφοροι τύποι αλλεργιών μπορεί να έχουν τα ίδια κλινικά συμπτώματα και η αλλεργική δερματοπάθεια μπορεί να μοιάζει με πολλά άλλα είδη δερματικών προβλημάτων. Ο κτηνίατρός σας θα προσπαθήσει να αποκλείσει άλλους τύπους ερεθισμού του δέρματος πριν κάνει μια διάγνωση αλλεργικής δερματικής νόσου. Στην ιδανική περίπτωση, η θεραπεία της αλλεργικής δερματικής πάθησης συνεπάγεται τη μείωση ή την εξάλειψη της έκθεσης του κατοικίδιου ζώου σας στα αλλεργιογόνα που προκαλούν το πρόβλημα. Εάν ένα κατοικίδιο ζώο έχει τροφική αλλεργία, μπορεί να συνταγογραφηθεί ειδική διατροφή. Εάν το κατοικίδιο ζώο σας είναι αλλεργικό στους ψύλλους, ο ασφαλής και αποτελεσματικός έλεγχος των ψύλλων είναι απαραίτητος για τον έλεγχο του προβλήματος. Για τα κατοικίδια ζώα που είναι αλλεργικά σε περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα, όπως χόρτα ή οικιακή σκόνη, ο περιορισμός της έκθεσής τους στα αλλεργιογόνα μπορεί να είναι χρήσιμος, αλλά αυτό είναι συχνά δύσκολο και συχνά χορηγούνται και εξειδικευμένα φάρμακα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστώνται δοκιμές αλλεργίας. Εάν τα  αλλεργιογόνα που το κατοικίδιο ζώο είναι ευαίσθητο μπορεί να προσδιοριστούν, τότε μπορεί να παρασκευαστεί  ένας ορός που, όταν χορηγείται στο κατοικίδιο ζώο με ενέσεις, μειώνει την ευαισθησία του κατοικίδιου ζώου στα αλλεργιογόνα με την πάροδο του χρόνου. Μερικές φορές, η αιτία ενός αλλεργικού δερματικού προβλήματος δεν μπορεί να προσδιοριστεί αμέσως. Ευτυχώς, ο κτηνίατρός σας μπορεί συχνά να χρησιμοποιήσει φάρμακα για να θεραπεύσει τον κνησμό χωρίς να ανακαλύψει ακριβώς ποιο είναι το αλλεργικό αίτιο στο κατοικίδιο ζώο. Αν και αυτό δεν είναι μια «θεραπεία», το κατοικίδιο ζώο μπορεί να ανακουφιστεί. Σε γενικές γραμμές, η καλύτερη θεραπεία είναι να αποφευχθεί οτιδήποτε προκαλεί την αλλεργική αντίδραση.

2. Βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος
   1. Όλοι οι άνθρωποι (και τα κατοικίδια ζώα) έχουν βακτήρια στο δέρμα τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά τα βακτήρια δεν προκαλούν πρόβλημα. Ωστόσο, εάν το δέρμα είναι κατεστραμμένο, όπως με γρατζουνιές ή είναι ευαίσθητο εξαιτίας μιας άλλης νόσου (για παράδειγμα ορμονικά προβλήματα), μπορεί να αναπτυχθεί βακτηριακή λοίμωξη. Οι βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος δεν είναι μεταδοτικές σε ανθρώπους ή άλλα κατοικίδια ζώα. Εντούτοις, μπορούν να προκαλέσουν φλύκταινες, κρούστες, ανοιχτές πληγές και λοιμώξεις που βλάπτουν τα θυλάκια των τριχών (που οδηγούν στην απώλεια τρίχας) και μπορούν να γίνουν σοβαρό ιατρικό ζήτημα για ζώα που έχουν προσβληθεί. Οι βακτηριακές λοιμώξεις του δέρματος διαγιγνώσκονται συνήθως με βάση το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς και τη θέση και την εμφάνιση της πληγείσας περιοχής. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να θελήσει να πάρει ένα δείγμα δέρματος για να εξετάσει τα κύτταρα ή να εκτελέσει βακτηριακή καλλιέργεια και ευαισθησία ή άλλες εργαστηριακές δοκιμές για να προσδιορίσει την αιτία του προσβεβλημένου δέρματος και να χορηγήσει την καταλληλότερη θεραπεία. Πολλές βακτηριακές δερματικές λοιμώξεις έχουν μια υποκείμενη αιτία, όπως παρασιτική μόλυνση, διαταραχή ορμονών ή ανοσοποιητικού συστήματος ή αλλεργία. Εάν η υποκείμενη αιτία δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, η λοίμωξη του δέρματος πιθανόν να επιστρέψει. Εκτός από τη θεραπεία για την υποκείμενη αιτία, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει αντιβιοτικά, τα οποία μπορούν να χορηγηθούν με πολλές μορφές, όπως χάπια, ενέσεις, σαμπουάν, κρέμες, αλοιφές και σπρέι.
3. Μυκητιασικές λοιμώξεις του δέρματος
   1. Ο πιο κοινός μυκητιακός οργανισμός που προκαλεί δερματικά προβλήματα σε κατοικίδια ζώα είναι ο μύκητας που ονομάζεται Malassezia. Η μόλυνση με Malassezia γενικά εμφανίζεται δευτερεύουσα σε ένα άλλο πρόβλημα του δέρματος, όπως αλλεργική δερματική ασθένεια ή βακτηριακή δερματική λοίμωξη. Ευτυχώς, η λοίμωξη από Malassezia μπορεί να θεραπευτεί με διάφορες μεθόδους (συμπεριλαμβανομένων σαμπουάν, κρεμών/αλοιφών και χαπιών). Το κλειδί για την επίλυση του προβλήματος είναι η επιτυχής διαχείριση της υποκείμενης κατάστασης. Η τριχοφυτίαση δεν είναι παράσιτο, αλλά είναι στην πραγματικότητα μια  κοινή μυκητιασική λοίμωξη του δέρματος που προκαλεί  κρούστες ,δερματικές αλλοιώσεις και απώλεια τριχώματος. Μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στο σώμα, αλλά συνήθως επηρεάζει την κεφαλή και τα πόδια. Μερικές φορές η περιοχή της τριχόπτωσης είναι κυκλική, αλλά όχι πάντα. Η διάγνωση γίνεται εύκολα με εξέταση των αλλοιώσεων του δέρματος. Για αυτή τη δοκιμασία, ο κτηνίατρός σας θα απομακρύνει μερικές τρίχες από μια πληγείσα περιοχή και θα τοποθετήσει το δείγμα σε ένα ειδικό υπόστρωμα για να δει αν ο μύκητας θα αναπτυχθεί. Η  τριχοφυτίαση είναι θεραπεύσιμη, συνήθως με ιαματικά λουτρά, αλοιφές/κρέμες ή χάπια, αλλά η πλήρης εκρίζωση της λοίμωξης μπορεί να διαρκέσει ένα μήνα ή περισσότερο. Η  τριχοφυτίαση  είναι αρκετά μεταδοτική σε ανθρώπους και άλλα κατοικίδια ζώα. Κατά συνέπεια, τα παιδιά και τα άλλα κατοικίδια ζώα πρέπει να παραμένουν μακριά από το μολυσμένο κατοικίδιο ζώο κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας. Οι άνθρωποι που έρχονται σε επαφή με το πάσχον ζώο πρέπει να πλένουν τακτικά τα χέρια τους.
4. Παρασιτικές ασθένειες του δέρματος
   1. Πολλά παράσιτα μπορούν να προσβάλλουν τους σκύλους και τις γάτες. Μπορούν να προκαλέσουν φαγούρα, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοτραυματισμό από υπερβολικό ξύσιμο και δάγκωμα. Οι ψύλλοι είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενόχους. Τα κατοικίδια που είναι αλλεργικά στους ψύλλους μπορεί να ξύνονται υπερβολικά, προκαλώντας ερυθρότητα, τραύματα, φλύκταινες, πληγές και τριχόπτωση στις πληγείσες περιοχές. Άλλα μικρά παράσιτα, όπως τσιμπούρια,  ψείρες και μύγες κοινές ή στάβλου, μπορούν επίσης να ενοχλήσουν τα κατοικίδια ζώα. Για τα περισσότερα από αυτά τα παράσιτα, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει ένα φάρμακο  για να  ελέγξει και να προστατεύσει το κατοικίδιο ζώο. Τα ακάρεα  μπορούν να επηρεάσουν τους σκύλους και τις γάτες. Περιλαμβάνουν τα ακάρεα των αυτιών (τα οποία είναι μεταδοτικά μεταξύ των κατοικίδιων ζώων και προκαλούν σοβαρό κνησμό και μολύνσεις των αυτιών), τα σαρκοπικά ακάρεα, τα οποία εκρήγνυνται στο δέρμα, προκαλώντας έντονη φαγούρα και αλλοιώσεις του δέρματος (γνωστά ως ψώρα ή κόκκινη σίκαλη) και είναι μεταδοτικά για τους ανθρώπους  και τα ακάρεα Demodex, τα οποία είναι πιο συνηθισμένα σε σκύλους από ότι στις γάτες και σχετίζονται με φαγούρα, τριχόπτωση και δερματικά προβλήματα. Τα ακάρεα Demodex δεν είναι μεταδοτικά. Οι περισσότερες παρασιτικές ασθένειες του δέρματος μπορούν να διαγνωσθούν μέσω άμεσης αναγνώρισης του παρασίτου (όπως ψύλλοι) ή με την εξέταση μικρών δειγμάτων δέρματος ή υπολειμμάτων υπό μικροσκόπιο για τη διάγνωση του προβλήματος (όπως ακάρεα ή ακάρεα Demodex). Όλες αυτές οι παρασιτικές αιτίες είναι θεραπεύσιμες, οπότε αν το κατοικίδιο ζώο σας έχει κνησμό ή παρατηρείτε οποιεσδήποτε αποτριχωμένες περιοχές ή πληγές δέρματος, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας.

Τα δερματικά προβλήματα που αναφέρονται παραπάνω είναι τα πιο συνηθισμένα που επηρεάζουν τους σκύλους  και τις γάτες, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα, όπως η ανοσοκατασταλτική δερματική νόσος, ο καρκίνος που εμφανίζεται στο δέρμα και τα ενδοκρινικά (ορμονικά) προβλήματα που επηρεάζουν το δέρμα. Οι περισσότερες ασθένειες του δέρματος μπορούν να ελεγχθούν και πολλές μπορούν να θεραπευτούν. Ανεξάρτητα από την αιτία του προβλήματος του δέρματος του κατοικίδιου ζώου σας, πρέπει να μεριμνήσετε για την λύση. Όταν το κάνετε, θα είναι ανακούφιση και για τους δυο σας.

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

TraumaPet® Cremor Ag

Δείτε το

TraumaPet® Gel Ag

Δείτε το

Τι είναι η φωτοδερματίτιδα της γάτας;
Πρόκειται για μια δερματοπάθεια η οποία προκαλείται από μια φωτοτοξική αντίδραση (ηλιακό έγκαυμα) σε περιοχές του δέρματος που δεν καλύπτονται πλήρως από τρίχωμα. Εμφανίζεται ύστερα από επαναλαμβανόμενη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία και επηρεάζει κυρίως ζώα με λευκό τρίχωμα (είτε σε όλο το σώμα, είτε σε ορισμένα σημεία του σώματος και της κεφαλής), ενώ οι δερματικές αλλοιώσεις εντοπίζονται συχνότερα στα πτερύγια των αυτιών, στη μύτη, στα βλέφαρα και γύρω από τα χείλη, όπου δηλαδή υπάρχει πιο αραιό τρίχωμα. 
Τα πρώτα σημάδια περιλαμβάνουν την ερυθρότητα του δέρματος και την απώλεια τριχώματος στην περιοχή. Το πρωταρχικό αυτό στάδιο, εξαιτίας της ήπιας φύσης των δερματικών αλλοιώσεων, συχνά αγνοείται μέχρι την επιδείνωση της κατάστασης με την πάροδο του χρόνου, όπου πλέον παρατηρούνται έντονη ξηροδερμία και εφελκίδες (κάπαλα/καύκαλα) στην πάσχουσα περιοχή. Δυστυχώς, αυτές οι αλλοιώσεις οδηγούν σε περαιτέρω απώλεια τριχώματος, επεκτείνοντας έτσι την εκτεθειμένη στον ήλιο επιφάνεια του δέρματος, επιδεινώνοντας το πρόβλημα. Η κατάσταση συνήθως βελτιώνεται το χειμώνα, αλλά παροδικά, καθώς κάθε καλοκαίρι που έρχεται συνοδεύεται από τον εντονότερο ερεθισμό του δέρματος. Η γάτα μας μπορεί να νιώθει πόνο στις ερεθισμένες περιοχές και να ξύνεται επανειλημμένα, προκαλώντας περαιτέρω τραυματισμό και φλεγμονή στα σημεία αυτά. Σε αυτό το στάδιο οι άκρες των πτερυγίων των αυτιών μπορεί να φαίνονται κυρτωμένες, ενώ πιθανά μπορεί να συνυπάρχουν εφελκίδες στη μύτη, στα βλέφαρα ή στα χείλη.

Μπορεί ο κτηνίατρός μας να διαγνώσει εύκολα τη φωτοδερματίτιδα;
Βάσει της κλινικής εξέτασης των προσβεβλημένων περιοχών και του ιστορικού των συμπτωμάτων, η πρωταρχική διάγνωση της νόσου είναι συνήθως δυνατή. Ωστόσο, αρκετές άλλες παθολογικές καταστάσεις (π.χ. εξωπαράσιτα, μύκητες-δερματόφυτα, κακοήθειες του δέρματος και διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος) μπορούν να μιμηθούν την εικόνα των δερματικών αλλοιώσεων της φωτοδερματίτιδας στη γάτα. Γι’ αυτό το λόγο ο κτηνίατρός μας μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις, καθώς και στη λήψη ιστολογικού δείγματος για βιοψία και επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Υπάρχει πρόληψη ή θεραπεία της φωτοδερματίτιδας;
Μπορούμε να προστατεύσουμε τη γάτα μας, περιορίζοντας την περιήγησή της εκτός σπιτιού, καθώς και αποτρέποντάς την από το να “λιάζεται” μέσα στο σπίτι, μπροστά από το παράθυρο, κατά τη διάρκεια των θερμότερων ωρών (με υψηλότερη ηλιοφάνεια) της ημέρας για τη δική της ασφάλεια. Καλό θα ήταν όταν η γάτα μας κάθεται στον ήλιο να της βάζουμε κάποιο ειδικό αντηλιακό για ζώα, τοποθετώντας το στις πιο ευάλωτες περιοχές, όπως τα πτερύγια των αυτιών και πάνω από τη μύτη (φυσικά σε απόσταση από τους βλεννογόνους).  
Σε πολλές περιπτώσεις συστήνεται η χειρουργική αφαίρεση των περισσότερο προσβεβλημένων ιστών, για την αποτροπή της εξέλιξης της νόσου σε καρκίνο του δέρματος.

Είναι επικίνδυνη η φωτοδερματίτιδα για την υγεία της γάτας μας;
Δυστυχώς, μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Η φωτοδερματίτιδα της γάτας μπορεί να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, συνήθως μετά από μερικά χρόνια, σε έναν τύπο καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Εάν το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανιστεί στην περιοχή των πτερυγίων των αυτιών ο κτηνίατρός μας είναι πολύ πιθανό να μας προτείνει τη χειρουργική μέθοδο του ακρωτηριασμού της προσβεβλημένης περιοχής, προς αποφυγή της εξάπλωσης του καρκίνου. Εάν οι πληγείσες περιοχές εντοπίζονται στη μύτη ή γύρω από το στόμα, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι πιο δύσκολη και μπορεί να μην είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεση των προσβεβλημένων ιστών. Άλλες μορφές θεραπείας, όπως η ακτινοθεραπεία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περιοχές, όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, αν και η πιθανότητα θεραπείας της νόσου είναι μικρή. Παρότι, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα σπάνια κάνει μεταστάσεις σε απομακρυσμένους ιστούς, σε σημεία όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, είναι αρκετά δύσκολη η πλήρης θεραπεία του.

Πηγή: www.vetlexicon.com

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

TraumaPet® Cremor Ag

Δείτε το

TraumaPet® Gel Ag

Δείτε το